Zagadnienia : Błędy Wa

t. 170

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

b2-h2 i e2-c3 w A (→Wf) i Wn3 (→Wn4)

! miniat: wycinek 3-5 ćwierćnuta kwintoli.            TGTU

b2-h2 i e2-c3 w A (→Wf) i Wn3 (→Wn4)

! miniat: wycinek 3-5 ćwierćnuta kwintoli.            TGTU

h2 i e2-b2-c3 w Wn1 (→Wn1a,Wn2) i Wa

h2 i e2-b2-c3 w Wn1 (→Wn1a,Wn2) i Wa

..

Pryma zwiększona b2-h2 zapisana jest w A (→Wf) w ten sposób, że laseczka dochodzi do tylko do lewej główki nutowej (h2). Przy tym w A zapis jest jasny, gdyż laseczka położona jest z prawej strony główki, wypada zatem pomiędzy obiema nutami, a odstęp prawej nuty od następ­nej seksty e2-c3 jest wyraźny. Jednak w Wf, mimo że zapis jest w zasadzie taki sam, lasecz­kę umieszczono – zgodnie z regułą – po lewej stro­nie główki nutowej h2, a b2 znajduje się tak bli­sko seksty, że zarówno w Wn1 (→Wn1a,Wn2), jak i w Wa tworzą one trójdźwięk e2-b2-c3. Tylko w Wn3 (→Wn4) domyślono się, jak należy rozu­mieć zapis Wf. Patrz też t. 171.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1Wn2, →Wa1Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1Wn2, →Wa1Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję 

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

a2 i d2-a2-b2 w Wa3

a2 i d2-a2-b2 w Wa3

..

Wersja A (→Wf1) (→Wn1Wn2, →Wa1Wa2) została zmieniona w Wf2. Zmiany do­ko­nano z pewnością na polecenie Chopina, wątpli­we jednak, by było jego zamiarem pozostawienie d2 w przedostatniej ćwierćnucie kwin­to­li – celem korekty była zapewne wersja analogiczna do t. 170. Byłby to więc przykład niedokończonej korekty – mając przenieść d2 z 4. ćwierćnuty do piątej, sztycharz dodał nutę w nowym miejscu, ale nie usunął jej w starym. Tego typu błędy zda­rzyły się wielokrotnie, np. w Balladzie F op. 38, t. 179, a także w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292 czy Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93). Dlatego też w tekście głównym proponujemy najprawdopo­dob­niej zamierzoną przez Chopina, odpowiednio zmodyfikowaną wersję Wf2.

Wersje pozostałych źródeł to dowolne próby czę­ściowego lub zupełnego ujednolicenia odpowie­d­nich fragmentów t. 170 i 171.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 220-221

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma pauz górnego głosu. Chopin często pomijał tego rodzaju pauzy w oczywistych sytuacjach, nie zawsze zresztą będąc konsekwentnym – por. notację t. 216 (bez pauz) i 218 (z pauzą). W każdym razie dwugłosowość zaznaczona jest kierunkiem laseczek. Notację tę odtworzono w Wf, dodając jednak pauzy w t. 221, być może na polecenie Chopina. Pozostawienie t. 220 bez pauzy trzeba w tej sytuacji uznać za niedopatrzenie, toteż dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy pauzę także w tym takcie. W Wn i Wa brak pauzy skłonił sztycharzy do poprowadzenia laseczki półnuty c w górę, co zmieniło notację niedokładną w błędną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 226

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

es3-as3 w A (→WfWn)

TGTU = główka es3

c3-as3 w Wa

..

Wersja Wa to typowy błąd tercjowy, tutaj przypuszczalnie dodatkowo zasugerowany sekstami w sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 229

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wa1 (→Wa2) przeoczono kasowniki przed oktawą na 3. ćwierćnucie. Błąd poprawiono w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa